31. Reforma systemu więziennictwa

Ostatnio wpadłem na ciekawy pomysł, który mógłby przynieść budżetowi naszego kraju sporo oszczędności. Jest to 31 punkt mojego projektu.

Oto te zmiany kilka zmian.

Więcej elektronicznych dozorów. Jeżeli osoba jest skazana za drobne przestępstwa na karę więzienia niech ją odbywa w tzw. „elektronicznej obroży”. Taki więzień kosztuje państwo zdecydowanie mniej aniżeli gdyby on przebywał w więzieniu. Do tej pory bardzo mało jest przypadków elektronicznych dozorów w Polsce, trzeba to zmienić.

Niech więzień zarabia na siebie. Dlaczego nie można by wysłać więźnia do pracy, oczywiście pod odpowiednim nadzorem, zarówno elektronicznym jak i odpowiednich służb. Taki więzień to brzydko mówiąc „tania siła robocza”. Do tego potrzebna jest klasyfikacja owych więźniów, przecież nie można wysyłać seryjnego mordercy do fabryki. Praca dla więźniów obejmowałaby zarówno tych, którzy są w więzieniu jak i tych, którzy są na elektronicznym dozorze.

Szkolenia dla więźniów. Dzięki temu więzień, nie tylko będzie miał jakieś perspektywy po wyjściu z więzienia, ale także będzie mógł wykorzystać tą wiedzę jeszcze podczas pobytu w więzieniu. Więzień taki będzie mógł pracować niejako w swoim zwodzie.

Praca dla byłych więźniów. Ogólnie wiadomym jest, że mało kto odważy się zatrudnić kogoś, kto odbywał karę więzienia, dlatego państwo powinno zapewnić im prace. To zarówno powstrzymywałoby owe osoby od powrotu na ścieżkę zbrodni, ale także po raz kolejny te osoby mogły by być po części „tanią siłą roboczą”.

Pomoc dla najbiedniejszych.

Jest to pomoc skompilowana z państwowymi ofertami pracy, jeżeli w rodzinie wszystkie osoby mają ukończone 14 lat, wszystkie osoby powyżej 18 roku życia mają obowiązek pracować, jeśli chcą otrzymywać pomoc od państwa. Wyjątkiem, niewymagającym pracy jest niemożność do tejże, która musi być potwierdzona przez lekarzy, bądź niemożność zapewnienia pracy dla tychże osób przez państwo. Zapewnienie pracy przez państwo jest jednym z punktów planu i będzie opisane w innym wpisie. Takie działanie ma na celu zaktywizować społeczeństwo.

Pomoc żywnościowa. Zdecydowanie należy pomóc osobom ubogim w zakupie żywności. Ta pomoc była by dla rodzin, w których miesięczny dochód na osobę nie przekracza 600zł netto. Była by to comiesięczna dotacja w wysokości 100zł netto na osobę dorosłą oraz 150zł netto na dziecko do lat 18.

Pomoc w kupnie opału na zimę, bądź zapłaceniu rachunków na ogrzewanie. W przypadku kupna opału, byłaby to jednorazowa pomoc przyznawana w listopadzie w wysokości 500zł netto, natomiast pomoc w płaceniu rachunków za ogrzewanie byłaby przydzielana co miesiąc począwszy od listopada, a skończywszy na marcu w wysokości 100zł netto. Obie te pomoce wyłyby przydzielane rodzinom, gdzie miesięcznie na osobę jest poniżej 600zł netto.

Ulga na Internet. W dzisiejszym świecie ciężko jest żyć bez dostępu do Internetu, świat się rozwija również Polacy powinni iść tym torem. Jako, że biednych ludzi na ogół nie stać na dostęp do Internetu musimy im pomóc, ażeby mogli żyć tak jak żyją inni. Należy wprowadzić ulgę od Internetu, dla rodzin z miesięcznym zarobkiem na osobę poniżej 800zł netto.Owa ulga miałyby nieco inny kształt niż poprzednia. Nie odliczałoby się danej sumy od podatku, lecz rodzina, która byłaby pod wpływem działania owej ulgi dostawała by miesięcznie 20-40zł. Ta kwota byłaby przeznaczona tylko i wyłącznie na opłacanie rachunków za Internet

Pomoc na ubrania. Ta pomoc obejmowałaby rodziny, które mają na osobę mniej niż 600zł netto miesięcznie. Byłaby to kwota przydzielana kwartalnie w wysokości 100 zł na osobę

We wszystkich tych przypadkach rodziny byłaby zobowiązana do dostarczania paragonów, bądź faktur z zakupów.